Pierwotnie część zmian dotycząca rękojmi oraz dostarczania treści cyfrowych miała wejść w życie z dniem 1 stycznia 2022 roku. Termin ten nie został jednak dochowany. Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o prawach konsumenta oraz niektórych innych ustaw mający implementować przepisy dyrektywy cyfrowej i towarowej. Obecnie projekt został skierowany do Sejmu.

Wspomniane zmiany wynikają z konieczności implementowania w polskim porządku prawnym dwóch dyrektyw unijnych – Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/771 z dnia 20 maja 2019 r. w sprawie niektórych aspektów umów sprzedaży towarów, zmieniająca rozporządzenie (UE) 2017/2394 oraz dyrektywę 2009/22/WE i uchylająca dyrektywę 1999/44/WE oraz Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2161 z 27 listopada 2019 r. zmieniająca dyrektywę Rady 93/13/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 98/6/WE, 2005/29/WE oraz 2011/83/UE w odniesieniu do lepszego egzekwowania i unowocześnienia unijnych przepisów dotyczących ochrony konsumenta, zwanej w skrócie dyrektywą Omnibus.
W naszym systemie prawnym odzwierciedleniem unijnych regulacji ma zostać ustawa o zmianie ustawy o prawach konsumenta oraz niektórych innych ustaw, nad którą prace w dalszym ciągu trwają. Z uwagi na fakt, że prace legislacyjne nie zostały jeszcze zakończone, przedstawione poniżej zmiany mogą różnić się od ostatecznego kształtu przepisów.
Zmiany w zakresie rękojmi
Pierwsza zmiana, o której należy wspomnieć dotyczy umiejscowienia przepisów o rękojmi w stosunku do konsumentów i przedsiębiorców, dla których umowa nie ma charakteru zawodowego (dla ułatwienia nazwijmy tę grupę „przedsiębiorcy-konsumenci”). Dotychczas kwestie rękojmi w tym zakresie uregulowane były w Kodeksie cywilnym. Nowelizacja zakłada modyfikację przepisów o rękojmi i przeniesienie ich do ustawy o ochronie praw konsumenta. Ta zmiana pozornie wydaje się nieistotna, jednakże w kontekście regulaminów sklepów internetowych nie może zostać niezauważona. Wymusza bowiem dokonanie aktualizacji regulaminu i zadbanie o zastosowanie odpowiednich odesłań do właściwych aktów prawnych.
Podstawowa zmiana polega jednak na zastąpieniu dotychczas funkcjonującego pojęcia wady fizycznej rzeczy pojęciem niezgodności towaru z umową. Zgodnie z art. 43b ustawy towar jest zgodny z umową, jeżeli zgodne z umową pozostają w szczególności jego:
- opis, rodzaj, ilość, jakość, kompletność i funkcjonalność, a w odniesieniu do towarów z elementami cyfrowymi również kompatybilność, interoperacyjność i dostępność aktualizacji;
- przydatność do szczególnego celu, do którego jest potrzebny konsumentowi, o którym konsument powiadomił przedsiębiorcę najpóźniej w momencie zawarcia umowy i który przedsiębiorca zaakceptował.
Ponadto, aby został uznany za zgodny z umową, towar:
1. nadaje się do celów, do których zazwyczaj używa się towaru tego rodzaju, z uwzględnieniem obowiązujących przepisów prawa, norm technicznych lub dobrych praktyk;
2. występuje w takiej ilości i ma takie cechy, w tym trwałość i bezpieczeństwo, a w odniesieniu do towarów z elementami cyfrowymi również funkcjonalność i kompatybilność, jakie są typowe dla towaru tego rodzaju i których konsument może zasadnie oczekiwać, biorąc pod uwagę charakter towaru oraz publiczne zapewnienie złożone przez przedsiębiorcę, jego poprzedników prawnych lub osoby działające w ich imieniu, w szczególności w reklamie lub na etykiecie, chyba że przedsiębiorca wykaże, że:
a) nie wiedział o danym publicznym zapewnieniu i oceniając rozsądnie nie mógł o nim wiedzieć,
b) przed zawarciem umowy publiczne zapewnienie zostało sprostowane, z zachowaniem warunków i formy, w jakiej publiczne zapewnienie zostało złożone lub w porównywalny sposób,
c) publiczne zapewnienie nie miało wpływu na decyzję konsumenta o zawarciu umowy;
3. jest dostarczany z akcesoriami i instrukcjami, których dostarczenia konsument może rozsądnie oczekiwać;
4.jest takiej samej jakości, jak próbka lub wzór, które przedsiębiorca udostępnił konsumentowi przed zawarciem umowy i odpowiada opisowi takiej próbki lub wzoru.
Nowelizacja zakłada modyfikację dotychczasowych przepisów o rękojmi. Nie ulegną jednak zmianie przysługujące dotychczas konsumentowi i „przedsiębiorcy-konsumentowi” żądania w ramach rękojmi. Zatem w dalszym ciągu mogą oni żądać wymiany lub naprawy towaru, bądź też złożyć oświadczenie o obniżeniu ceny albo odstąpieniu od umowy. Dla skorzystania z uprawnienia do złożenia oświadczenia o obniżeniu ceny albo odstąpienia od umowy ustawa przewiduje jednak dodatkowe ograniczenia. Z obniżenia ceny albo odstąpienia od umowy konsument i „przedsiębiorca-konsument” będą mogli skorzystać wyłącznie wówczas, gdy:
- sprzedawca odmówi doprowadzenia towaru do zgodności z umową;
- sprzedawca nie doprowadził towaru do stanu zgodnego z umową;
- brak zgodności towaru z umową występuje nadal, pomimo że przedsiębiorca próbował doprowadzić towar do zgodności z umową;
- brak zgodności towaru z umową będzie na tyle istotny, że uzasadnia natychmiastowe obniżenie ceny albo odstąpienie od umowy lub
- z oświadczenia sprzedawcy lub okoliczności wyraźnie wynika, że nie doprowadzi on towaru do zgodności z umową w rozsądnym czasie lub bez nadmiernych niedogodności dla konsumenta.
Pozostałe 76% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników serwisu.
Jeśli posiadasz aktywną prenumeratę przejdź do LOGOWANIA. Jeśli nie jesteś jeszcze naszym Czytelnikiem wybierz najkorzystniejszy WARIANT PRENUMERATY.
Zaloguj Zamów prenumeratę Kup dostęp do artykułuŹródło: Finanse i Controlling nr 82/2022